Bij kickboksen voelt Wesley zich wél begrepen

Stef en Wesley zijn tweeling, toch zit tussen de twee broers een groot verschil. Wesley heeft namelijk Cerebrale Parese. Zijn rechterhelft werkt daardoor niet goed. Als hij op zijn driewieler naar school fietst krijgt hij vaak vervelende opmerkingen te horen. Dat vindt hij natuurlijk niet leuk. Bij het kickboksen heeft Wesley daar geen last van en voelt hij zich wél begrepen.

“Hey kleuter moet je nog steeds op die fiets” of “Kun je niet lopen of zo? Moet je nog steeds die fiets”. Het zijn zomaar wat opmerkingen die Wesley vaak te horen krijgt als hij alleen of samen met zijn broer fietst. “Dan denk ik: “Als je dit zelf hebt, zou jij dit dan leuk vinden?”, zegt hij in het jeugdjournaal.

Wees lief voor elkaar

Wesley zegt daar vaak maar niks van. Zijn broer Stef zegt er soms juist wel wat tegen andere kinderen die iets vervelends over de beperking van Wesley roepen. “Stop gewoon even, zeg ik dan. Want als je dit zou hebben, dan zou je het ook niet leuk vinden als mensen dat tegen je zeggen”, zegt Stef. “Dat durf ik dus niet te zeggen”, geeft Wesley toe. Ze vinden allebei dat mensen wat liever voor elkaar mogen zijn en wat meer begrip voor elkaar zouden mogen hebben.

Energie kwijt

Bij kickboksen merkt Wesley dat er ook veel lieve mensen zijn. “Daar kan ik mijn energie kwijt en het is leuk met andere kinderen die me een beetje begrijpen. Die zeggen er niks vervelends over. Ze doen ook niet extra sloom voor mij ofzo, dus dat vind ik wel fijn.”

Bekijk het hele item van het jeugdjournaal hier: