“Volgend jaar wil ik weer!”

Bij de familie Van Dam zijn ze dol op sporten. Als pa en ma niet in de sportschool zijn, doen ze wel mee aan een obstacle run. Het liefst een lekker lange. Het enthousiasme slaat over op hun zoon Joey en dochter Roos. Zij willen ook. Alleen heeft dochter Roos van 7 een cerebrale parese, waardoor ze nauwelijks kan lopen.  Dat maakt het erg lastig. En toch ging ze ervoor!

“Roos heeft een cerebrale parese, een beschadiging aan de hersenen. Dat heeft ze tijdens de zwangerschap of na de bevalling opgelopen. Dat weten de artsen niet precies. Bij haar uit het zich in spasmen in haar benen en heel licht in haar armen. Voor haar benen heeft ze spalken, een soort van steuntjes. Daar kan ze mee lopen maar kleine afstanden. In de winter, als het koud is, komt ze niet verder dat de voortuin. Ze is niet heel mobiel en zit vrijwel altijd in haar rolstoel.” En toch wilde ze graag meedoen aan een obstacle run. 

Kidsrun
Joyce vond het prachtig. “Mijn man en ik houden van sporten. Dat hoop je door te geven aan je kinderen. Op een gegeven moment deden we mee met Iron Viking, dat is 42 kilometer hardlopen met obstakels. We hadden de kinderen meegenomen. Onze zoon, Joey, was onder de indruk en zei dat hij ook een keer een obstacle run wilde doen. En toen wilde Roos ook. We hebben ons ingeschreven voor een kidsrun van vier kilometer. Vanwege het slechte weer kwam het er min of meer op neer dat ik Roos vier kilometer heb gedragen.”

Meer energie
Hoewel de eerste obstacle run voor Roos geen groot succes was, liet ze zich niet kennen en wilde ze nog een keer. In juni van dit jaar was het zover. Joyce: “We hebben het nu iets anders aangepakt. We hebben twee buddy’s voor haar geregeld. Die ondersteunden haar tijdens de run. Dat was ideaal. Zij hebben daar ervaring mee. Ze weten wat handig is en hoe ze Roos zo goed mogelijk kunnen helpen. En het weer hielp deze keer mee. Het was een mooie en warme dag. Dat maakt een groot verschil. Dan heeft ze meer energie.” 

Nat en vies
Roos zelf zat volop te genieten en was superenthousiast. “Ja, dat is natuurlijk hartstikke leuk om te zien. Daar doe je het voor. Het is leuk dat je de obstacle run samen met het hele gezin kan doen. Het was echt een familie-uitje. Roos heeft ook alle hindernissen meegedaan. We waren met zijn allen lekker nat en vies op het einde. Precies zoals het hoort. ‘Volgend jaar wil ik weer’, riep ze gelijk. Dat was gaaf om te horen. We weten alleen wel dat het voor Roos boven de 20 graden moet zijn. Dus we gaan het weer in de gaten houden.” 

Aandacht
Rond de obstacle run startten ze een actie met het gezin. “Cerebrale parese is een vrij onbekende aandoening. We willen dat er meer aandacht voor komt. Roos kreeg pas op haar derde de diagnose cerebrale parese. De kinderarts wist de symptomen niet op waarde te schatten. Die was er onbekend mee. Via een doneeractie kunnen we mensen uitnodigen om te doneren en komt er vanzelf meer aandacht. We zijn alleen een beetje laat met de actie begonnen. Dat gaan we volgend jaar eerder opstarten. Want ook dan zijn we erbij!”

Bovenste rij: Jeroen (vader), Joyce (moeder), Joey (broer)
Onderste rij: Jorik (buddy), Roos, Luna (dochter Micha), Micha (buddy)